۱۰ اشتباه رایج در استفاده از اینکوترمز ۲۰۲۰

اغلب در استفاده از اینکوترمز اشتباهاتی صورت می‌گیرد که می‌تواند منجر به هزینه‌های اضافی شود. البته ممکن است شما به‌دلیل دانش و تجربه بالا، همیشه از ترم درست استفاده کرده باشید، اما مطالعه این مطلب ممکن است دانش شما را در این زمینه تکمیل کند.

• اشتباه رایج اول: استفاده از ترم‌هایی که منحصراً مربوط به شیوه حمل دریایی و آب‌راه‌هاست FOB، FAS،CIF،CFR به جای ترم‌هایی که برای همه شیوه‌های حمل کاربرد دارند نظیر EXW، FCA، CIP، CPT، DAP، DPU، DDP در حمل محمولاتی که در کانتینر حمل می‌شوند. این اشتباه باعث تولید ریسک اضافی برای فروشنده می‌گردد. یک مثال بارز آن مربوط به سانحه سونامی در ژاپن در سال ۲۰۱۱ بود که منجر به تخریب ترمینال کانتینری سندای گردید و صدها کانتینر که منتظر آغاز فرآیند حمل بود و فروشندگانی که ترم اشتباه را انتخاب کرده بودند، مسئول جبران خسارت شناخته شدند. در ترم های FOB یا CIF و CFR، ریسک بعد از بارگیری محموله روی کشتی از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود، درحالیکه در ترم‌های CPT، FCA و CIP بعد از تحویل محموله به متصدی حمل، ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.

• اشتباه رایج دوم: داشتن این فرض ذهنی که انتقال مالکیت کالا براساس ترم به‌کاربرده در اینکوترمز اتفاق میافتد! اینکوترمز درخصوص انتقال مالکیت کالا سکوت اختیار کرده است و این مساله ای‌ست که می‌بایست در قرارداد خرید و فروش به‌صورت جداگانه به‌آن پرداخته شود.

• اشتباه رایج سوم: عدم درج نقطه دقیق انتقال ریسک و هزینه از فروشنده به خریدار و صرفاً اکتفا کردن به ذکر نام شهر که این ‌می‌تواند نقاط زیادی را در یک محل شامل شود که هرکدام شرایط متفاوت خودرا داشته باشد و منجر به ایجاد ریسک و هزینه پیش‌بینی نشده برای خریدار یا فروشنده شود. محل انتقال ریسک و هزینه‌ها در اینکوترمز ۲۰۲۰ مهم‌ترین موضوع اینکوترمز است.

متن اصلی اینکوترمز ۲۰۲۰

• اشتباه رایج چهارم: استفاد از ترم DDP بدون بررسی دقیق این مساله که آیا فروشنده می‌تواند عملیات گمرکی واردات و ترخیص قطعی در کشور مقصد را انجام دهد و هزینه های آن را بپردازد.

• اشتباه رایج پنجم: استفاده از ترم EXW بدون بررسی دقیق این مساله که آیا خریدار می‌تواند عملیات گمرکی صادرات را در کشور مبدا انجام دهد و الزامات آن‌را برآورده سازد.

• اشتباه رایج ششم: استفاده از ترم‌های CIP و CIF بدون بررسی دقیق اینکه آیا در این ترم ها بیمه ‌ای مناسب باتوجه به شرایط حمل، نوع کالا و سایر الزامات تجاری تهیه شده است یا خیر. این مساله بویژه در مورد ترم CIF اهمیت ویژه‌ای دارد چراکه در اینکوترمز ۲۰۲۰ در ترم CIP فروشنده مسئول تهیه بیمه ای با حداکثر پوشش بیمه ایست (یکی از تفاوت های بین اینکوترمز ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰) ولی در ترم CIF تهیه حداقل پوشش بیمه ای توسط فروشنده کفایت می کند.

تفاوت‌های اساسی اینکوترمر ۲۰۲۰ با اینکوترمز ۲۰۱۰

• اشتباه رایج هفتم: در جایی که ممکن است بیش از یک متصدی حمل وجود داشته باشد، انتخاب نقطه تحویل در محل هایی که متصدی تغییر می‌کند، عدم در نظر گرفتن ریسک‌ انتقال محموله از حمل کننده اول به حمل کننده بعدی که ممکن است یک متصدی حمل کوچک در کشوری دیگر باشد، در صورت ورود خسارت یا از بین رفتن کالا، می‌تواند منجر به بروز مشکلات فراوانی برای صاحب کالا شود و فرآیند پیگیری جبران خسارت مشکل یا حتی غیرممکن باشد.

• اشتباه رایج هشتم: عدم درنظر گرفتن نحوه پرداخت هزینه عملیات بندری (THC) می‌تواند منجر به بروز هزینه پیش‌بینی نشده برای هرکدام از طرفین معامله شود، چراکه این موضوع در بین شرکت‌های کشتیرانی های مختلف متفاوت عمل می‌شود. در بعضی موارد هزینه THC بعنوان بخشی از کرایه درنظر گرفته می‌شود و در بعضی موارد این‌ چنین نیست و هزینه‌ای جداگانه محسوب می‌شود.

• اشتباه رایج نهم: در جایی که پرداخت از طریق اعتبار اسنادی یا برات انجام ‌می‌شود، عدم رعایت الزامات ایمنی براساس مفاد اعتبار اسنادی یا الزامات بانک، می‌تواند منجر به بروز مشکلات پیچیده‌ای شود.
  

• اشتباه رایج دهم: در استفاده از ترمهای DAP یا DPU و در شرایطی که نقطه تحویل جایی پس از محل انجام تشریفات گمرکی است، عدم درنظرگرفتن الزامات مربوط به تعاملات بین متصدی حمل و گمرکات مربوطه، می‌تواند منجر به تاخیر در فرآیند یا بروز هزینه‌های اضافی شود.