ترانزیت داخلی، فرآیندی ست که طی آن کالای وارداتی که هنوز ترخیص نشده و حقوق و عوارض آن پرداخت نشده، از یک گمرک کشور که معمولا یکی از گمرکات مرزی ست، به گمرکی دیگری در داخل کشور، تحت نظارت کامل گمرگ ایران حمل میشود تا در آنجا ترخیص و در اختیار صاحب کالا قرار بگیرد.
در این فرآیند که یکی از مصادیق ترنشیپ است، مهمترین موضوع، نظارت کامل گمرک و نحوه اعمال قوانین و مقررات است، به نحوی که اطمینان لازم از عدم دخل و تصرف در کالا قبل از رسیدن به مقصد و انجام ترخیص، حاصل شود. در ادامه، برخی از دلایل عمده انجام ترانزیت داخلی بعنوان یک راهکار حرفه ای و کلیات مراحل این عملیات شرح داده خواهد شد.
یکی از مواردی که منجر به انجام ترانزیت داخلی میشود، در مورد کالاهایی ست بنا به ماهیت آنها، کالاهای استراتژیک تلقی میشوند و یا کالاهایی هستند که میبایست در گمرکات تخصصی و طی فرآیندهای متفاوتی ترخیص شوند، لذا میبایست پس از ورود به کشور به گمرکات مشخصی ترانزیت شوند.
یکی دیگر از شرایطی که منجر به عملیات ترانزیت داخلی میشود، مربوط به کالاهایی است که بنا به ماهیت و کاربرد آنها، اگر در بعضی گمرکات، مخصوصا گمرکات مناطق آزاد، برای ایجاد رونق اقتصادی در آن مناطق ترخیص شوند، مشمول معافیتهای گمرکی میشوند. لذا صاحبین کالا ترغیب به ارسال کالاها به آن مناطق تحت رویه ترانزیت میشوند. البته در خصوص این کالاها، اغلب شرط استفاده از آن کالاها در آن مناطق برای اینکه مشمول معافیت شوند وجود دارد.
از دیگر موارد انتخاب رویه ترانزیت داخلی، میتوان به شرایطی اشاره کرد که صاحب کالا یا ترخیصکار ایشان، بنا به سابقه کاری و تجارب پیشین و آشنایی با شرایط ترخیص کالا در گمرک مورد نظر خود، اقدام به ترانزیت کالا به آن گمرکات میکنند. گاهی اوقات هم جهت جلوگیری از تخلیه و بارگیری اضافه در گمرک ورودی و جلوگیری از آسیب دیدگی کالا، صاحبین کالا ترجیح میدهند که مخصوصا در حملهای وارداتی دریایی که با کانتینر انجام میشود، محمولات بدون اینکه از کانتینر تخلیه شوند تا مقصد حمل شوند تا در مراحل ترخیص و تخلیه و بارگیری جهت ارسال کالای ترخیص شده، امکان آسیب دیدگی کاهش پیدا کند.
10 نکته ضروری که بعد از رسیدن محموله باید بدانید!
یکی دیگر از دلایل عمده ترانزیت، این است که بعضی از گمرکات کشور مقصد کارنه تیر نیستند و اصطلاحا جزو گمرکات تیر محسوب نمیشوند. لذا کامیونهایی که حامل محمولات وارداتی هستند و تحت کنوانسیون کارنه تیر هستند نمیتوانند در این گمرکات محموله ای را تخلیه کنند. بنابراین محمولاتی که مقصد آنها اینگونه گمرکات هستند میبایست در یکی از گمرکات تیر، مخصوصا گمرک بازرگان، تخلیه شده و مابقی مسیر را تحت رویه ترانزیت طی کنند.
موارد گفته شده، عمده مواردی ست که طی آنها رویه ترانزیت داخلی برگزیده میشود.
عملیات ترانزیت داخلی
پس از ورود محموله به کشور، متصدی حملی که توسط صاحب کالا برای انجام عملیات ترانزیت انتخاب شده است، با داشتن مدارک لازم و تنظیم اظهارنامه گمرکی مربوط به ترانزیت، درخواست انجام ترانزیت داخلی را به گمرک ارائه میدهد.
عمده مدارک لازم جهت انجام ترانزیت داخلی به شرح ذیل میباشند:
- فاکتور فروش کالا
- لیست عدلبندی
- گواهی مبدا
- پروانه بهره برداری ( برای شرکتهای تولیدی )
- قبض انبار گمرک
- ترخیصیه
- بارنامه( باید در متن بارنامه این عبارت که شرکت حمل و نقل بین المللی مجاز به انجام ترانزیت داخلی میباشد قید شده باشد )
- گواهی ثبت سفارش
پس از دریافت مدارک و اظهارنامه توسط گمرک، کالاها مورد ارزیابی دقیق قرار میگیرند تا از تطابق کالاها با مدارک اطمینان کامل حاصل شود. همچنین در این مرحله کارشناسان گمرک، با توجه به ارزش کالا، نوع کالا، کاربرد کالا، میزان حقوق ورودی کالا، روش حمل کالا در عملیات ترانزیت و اینکه آیا کالا تجاری ست یا تولیدی، اقدام به تعیین مبالغی بعنوان تضمین میکنند که متصدی حمل میبایست جهت ضمانت تعهد خود مبنی بر رساندن کالا به گمرک مقصد بدون اینکه هیچ دخل و تصرفی در کالا صورت گرفت باشد، آن مبالغ را نزد گمرک تامین کند.
با توجه به اینکه عموما مبالغ تضمین بسیار زیاد هستند و با توجه به تعدد محموله هایی که تحت رویه ترانزیت هستند، امکان تامین معادل ریالی مبالغ تضمین ناممکن است. لذا متصدیان حمل میبایست با شرکتهای بیمه ای که مورد تایید گمرک هستند قرارداد تنظیم کنند و برای هر پروژه ترانزیت، از آنها ضمانت نامه های لازم را برای گمرک دریافت کنند. این ضمانت نامه ها بن ترانزیت نام دارند.
واردات موقت بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی
پس از انجام ارزیابی و تطابق کالا و مدارک و همچنین تسلیم بن های ترانزیت به گمرک، مجوز بارگیری و ارسال کالا صادر میشود. پس از بارگیری محموله، موقع خروج از گمرک یکبار دیگر محموله مورد بازرسی ضمنی قرار میگیرد. لازم است بدانیم که دربهای خروج گمرکات زیر نظر مستقیم گمرک ایران هستند و در واقع ارزیابی نهایی در درب خروج توسط کارشناسان گمرک ایران صورت میگیرد. امروزه بسیاری از گمرکات مجهز به سیستم اشعه ایکس هستند و کالاها قبل از خروج از گمرک توسط این سیستم مورد بررسی قرار میگیرند.
پس از خروج از گمرک، محموله میبایستی ظرف مدتی که طبق پروانه ترانزیت مشخص شده است به گمرک مقصد برسد، در غیر اینصورت علاوه بر تعلق گرفتن جریمه دیرکرد، محموله مشکوک به قاچاق تلقی میشود و پس از رسیدن به گمرک مقصد مورد ارزیابی بسیار دقیق و سخت گیرانه ای قرار میگیرد تا از عدم دخل و تصرف به محموله اطمینان لازم حاصل شود.
پس از رسیدن کالا به گمرک مقصد، توسط کارشناسان گمرک مقصد مورد ارزیابی قرار میگیرد و پس از تایید شرایط محموله با موارد مندرج در اسناد و پروانه ترانزیت، قبض انبار گمرک مقصد صادر و تحویل میشود تا صاحب کالا اقدام به ترخیص کالاهای خود کند. در این مرحله پس از اعلام وصول گمرک مقصد، بن ترانزیت اصطلاحا تسویه شده و از لیست دیون متصدی حمل در قبال گمرک و شرکت بیمه خارج میشود.
مطالب گفته شده، کلیات عمومی عملیات ترانزیت داخلی بود که امیدواریم بهره لازم را از آن برده باشید.
در صورتیکه نیاز به اطلاعات بیشتر در این خصوص دارید، حتما با کارشناسان این شرکت تماس بگیرید.
دیدگاه‌های کاربران