محسن کاوه
نویسنده
محسن کاوه
محموله ای که به موقع نرسید!

محموله ای که به موقع نرسید!

ارسال شده در تاریخ 10 فروردین، 1399


شرکت قطعه ساز که یک تولید کننده قطعات داخلی کابین خودرو است، شرکت حمل و نقل بین المللی ایران راه را طی قراردادی بعنوان متصدی حمل ۱۴ تن مواد اولیه تولید داشبورد اتومبیل از کشور سوئد به ایران با مبلغ کرایه حمل ۳۰۰۰ دلار انتخاب میکند.

پس از عقد قرارداد، شرکت ایران راه نماینده خود در کشور آلمان را با نام شرکت GERBER به شرکت قطعه ساز معرفی میکند و طبق روال معمول، شرکت قطعه ساز اقدام به معرفی شرکت GERBER به فروشنده کالا در سوئد جهت تحویل مواد اولیه به ایشان میکند. ترم حمل مورد توافق  FCA و کرایه حمل بصورت COLLECT و پرداخت در مقصد مورد توافق هستند.

شرکت GERBER در تاریخ ۹۸/۹/۱۸ محوله را از فروشنده تحویل گرفته و پس از صدور بارنامه FBL و قبول مسئولیت حمل‌کننده ( AS CARRIER)  آنها را به انبار خود در شهر هامبورگ منتقل میکند. چرا که قراردادحمل بصورت خرده‌بار بوده و کالا میبایست به انبار شرکت حمل منتقل و پس از تجمیع با کالاهایی دیگری که باید به ایران حمل شوند در کامیون بارگیری و ارسال شوند.

طبق توافقنامه حمل، مدت زمان حمل ۳۰ روز تعیین شده است و این مدت برای حمل یک محموله گروپاژ یا خرده بار مدت زمان مناسبی ست. 

مطالعه محتوای زیر را برای آشنایی با چگونگی کنترل مدت زمان حمل پیشنهاد میکنیم.


چگونه در مدت‌زمانی محدود محموله به نمایشگاه رسید!


محموله ۱۵ روز بعد از حمل از مبدا اولیه، از هامبورگ به همراه محمولات دیگری توسط یک دستگاه کامیون ترک به ایران ارسال میگردد و در تاریخ ۹۸/۱۱/۱۵ به گمرک غرب تهران وارد میشود و در همان روز  اعلامیه ورود توسط شرکت ایران راه صادر و برای گیرنده کالا ارسال میگردد. مشتری به محض دریافت قبض انبار، پیرو مکاتبات و اخطارهای کتبی که قبلا برای شرکت ایران راه مبنی بر قصور از قرارداد و عدم دریافت به موقع کالا فرستاده بود معترض شده و ضمن خودداری از پرداخت کرایه حمل مدعی خساراتی به مبلغ ۲۰۰۰۰ دلار بابت توقف خط تولید، بیکار ماندن کارگرها و عدم امکان تحویل به موقع داشبوردهایی که میبایست به مشتریان خود تحویل میداده شد و البته شکایت خود را از طریق وزارت راه و انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی به اطلاع شرکت ایران راه رساند.

شرکت ایران راه به محض دریافت شکایت، موضوع را به اطلاع صادر کننده بارنامه یعنی شرکت GERBER رسانده و تقاضای جبران خسارت میکند و ضمن ارسال رونوشت این نامه برای مشتری خود، او را برای دریافت خسارت به شرکت GERBER ارجاع میدهد. همچنین شرکت ایران راه در نامه خود به شرکت قطعه ساز عنوان میکند که تاخیر بیش از حد کامیون بعلت خرابی در مسیر موجب این تاخیر شده است و همچنین شرکت GERBER نمیبایست کالاها را ۱۵ روز در انبار خود نگه میداشت و یا به حمل کننده ترک تذکر میداد که برای جبران تاخیر در ارسال کالا سریعتر حرکت کند.

شرکت GERBER هم در جواب خود را از این مسئولیت مبری دانسته و ضمن استناد به شرایط مندرج در پشت بارنامه فیاتا، به مکاتبات قبلی خود با شرکت ایران راه و اعلام خرابی کامیون اشاره میکند و اذعان میکند که پیگیریهای لازم را با شرکت کامیون دار و راننده انجام داده و نتوانسته بوده که اخبار کافی از شرکت کریر دریافت کند.

برای آشنایی با اسناد حمل فیاتا، محتوای زیر را مطالعه کنید.


اسناد حمل فیاتا چیست؟


ایران راه ضمن ارائه این مستدلات برای شرکت قطعه ساز، مدعی میشود که این خسارات مستند، قابل رویت و قابل پرداخت نیستند و میبایست صادر کننده بارنامه پاسخگو باشد. شرکت کامیون دار هم اظهار میکند که علیرغم خرابی کامیون، محموله را در مهلت مقرر به مقصد رسانیده و ضمن انجام همه اقدامات لازم برای تعمیر سریع کامیون توانسته کالا را در فرجه قانونی به مقصد برساند.

در نهایت، شرکت ایران راه از شورای داوری انجمن صنفی شرکتهای حمل و نقل بین المللی درخواست ورود به این چالش و انجام داوری طبق قوانین میکند.


  • در پایان، تحلیل شما از این ماجرا چیست؟
  • آیا به شرکت قطعه ساز غرامتی تعلق میگیرد؟ میزان این غرمت چقدر است؟
  • کدام طرف یا طرفها دچار غفلت یا اشتباه شده اند؟
  • آیا شرکت ایران راه به مسئولیتهای قانونی خود در قبال مشتری خود پایبند بوده است؟
  • منظور از فرجه قانونی و مفاد پشت بارنامه فیاتا چیست؟
  • برای پیشگیری از چنین وقایعی چه راهکارهایی وجود دارد؟

منتظر دریافت نظرات شما هستیم.



اگر مایل به دریافت فایل PDF این مطلب هستید، ایمیل خود را وارد کنید.

= 9 + 7

دیدگاه‌های کاربران

= 9 + 7

هزینه‌ی حمل خود را برآورد کنید.